วัดธาตุหนองแวง

วัดพระธาตุหนองแวง เป็นวัดเก่าแก่ในจังหวัดขอนแก่น เดิมชื่อ "วัดเหนือ" ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2332 โดยท้าวเพียเมืองแพน เจ้าเมืองขอนแก่นคนแรก ณ บ้านบึงบอน (ปัจจุบันคือบึงแก่นนคร). ต่อมาในราวปี พ.ศ. 2354 เมืองขอนแก่นได้ย้ายที่ตั้งไปยังที่อื่น ทำให้บ้านบึงบอนกลายเป็นเมืองเก่า และวัดแห่งนี้จึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า "วัดหนองแวงเมืองเก่า". วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งแรกในปี พ.ศ. 2442 และได้รับการยกฐานะเป็นพระอารามหลวงเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2527. จุดเด่นสำคัญของวัดคือ "พระมหาธาตุแก่นนคร" หรือ "พระธาตุเก้าชั้น" ซึ่งสร้างขึ้นเนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ทรงครองสิริราชสมบัติครบ 50 ปี และเป็นวาระครบรอบ 200 ปี ของเมืองขอนแก่น. พระมหาธาตุแก่นนครมีฐานสี่เหลี่ยมกว้างด้านละ 50 เมตร มีความสูง 80 เมตร สร้างด้วยศิลปะแบบทวารวดี ผสมผสานศิลปะอินโดจีน ซึ่งมีลักษณะเด่นเป็นแบบชาวอีสานตากแห. ภายในองค์พระธาตุแบ่งเป็น 9 ชั้น แต่ละชั้นมีการจัดแสดงที่แตกต่างกันไป ทั้งส่วนที่เป็นพิพิธภัณฑ์แสดงของใช้โบราณ วัตถุทางศาสนา และภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เล่าเรื่องราวประวัติศาสตร์ ประเพณี และนิทานพื้นบ้าน. ชั้นบนสุดเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ.