วัดบวรนิเวศวิหาร

วัดบวรนิเวศวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร ตั้งอยู่ ณ เลขที่ 248 ถนนพระสุเมรุ แขวงบวรนิเวศ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร **ประวัติโดยย่อ:** วัดบวรนิเวศวิหาร เดิมชื่อว่า "วัดใหม่" หรือ "วัดวังหน้า" สร้างขึ้นในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 3) ระหว่างปี พ.ศ. 2367-2375 โดยสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาศักดิพลเสพ ต่อมาในปี พ.ศ. 2375 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) ขณะทรงผนวช ได้เสด็จมาประทับที่วัดแห่งนี้ และได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า "วัดบวรนิเวศวิหาร" ในปี พ.ศ. 2458 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) ทรงโปรดเกล้าฯ ให้รวมวัดรังษีสุทธาวาส ซึ่งตั้งอยู่ติดกันและทรุดโทรมมาก เข้ากับวัดบวรนิเวศวิหาร วัดบวรนิเวศวิหารมีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจากเป็นต้นกำเนิดของคณะธรรมยุติกนิกาย และเป็นสถานที่ที่พระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์หลายพระองค์เคยผนวชและประทับอยู่ รวมถึงพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4), พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) และพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร (รัชกาลที่ 9) ภายในวัดประดิษฐานพระพุทธรูปสำคัญ ได้แก่ พระพุทธชินสีห์ และพระสุวรรณเขต (หลวงพ่อโต)