วัดปางไตรแก้ว

วัดปางไตรแก้วตั้งอยู่ที่บ้านไตรแก้ว หมู่ที่ 8 ตำบลเวียงเหนือ อำเภอเวียงชัย จังหวัดเชียงราย. เดิมทีหมู่บ้านนี้มีชื่อว่า บ้านสันผัก และมีผู้คนอพยพมาจากจังหวัดลำปางและภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาตั้งถิ่นฐาน. ในปี พ.ศ. 2497 ได้มีการจัดสรรที่ดินและสร้างวัดขึ้นใกล้กับที่อยู่ของกลุ่มไตรแก้ว เรียกว่า "วัดปางไตรแก้ว" เพื่อเป็นที่ศึกษาเล่าเรียนของบุตรหลาน. วัดแห่งนี้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ โดยมีการค้นพบหลักฐานทางโบราณคดี ได้แก่ จารึกวัดปางไตรแก้ว ซึ่งเป็นจารึกบนแผ่นหินทรายด้วยอักษรฝักขาม และพบเศียรพระพุทธรูปหินทรายโบราณ. จารึกดังกล่าวมีการกล่าวถึงการกัลปนาทรัพย์สินและบุคคลที่เกี่ยวข้อง คาดว่ามีอายุอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ 20 หรือก่อนหน้ารัชกาลพระเจ้าติโลกราช. ส่วนเศียรพระพุทธรูปหินทรายขนาดใหญ่และขนาดเล็ก คาดว่าน่าจะสร้างขึ้นในช่วงเดียวกับพระพุทธรูปปูนปั้นวัดโบราณเวียงเดิม ซึ่งสันนิษฐานว่าอยู่ในช่วงต้นพุทธศตวรรษที่ 19 ในรัชสมัยของพระเจ้ากือนา. ปัจจุบัน วัดปางไตรแก้วยังคงมีบทบาทในชุมชน โดยเป็นสถานที่จัดกิจกรรมทางศาสนาและประเพณี เช่น ประเพณีเทศน์มหาชาติบุญผะเหวด.