วัดป่าไผ่

วัดป่าไผ่ เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย. มีข้อมูลระบุว่าวัดป่าไผ่ ตั้งอยู่ที่หมู่ที่ 4 ตำบลป่าอ้อดอนชัย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย. มีข้อมูลอื่นระบุว่าวัดป่าไผ่ ตั้งอยู่เลขที่ 88 บ้านบ่าไผ่ หมู่ที่ 6 ตำบลบ่าอ้อดอนชัย อำเภอเมือง เชียงราย จังหวัดเชียงราย. วัดป่าไผ่สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2472. ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2489. เขตวิสุงคามสีมากว้าง 40 เมตร ยาว 80 เมตร. ในอดีต วัดนี้เคยเป็นที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตเป็นเวลา 45 ปี. โดยพระเจ้ามหาพรหม ผู้ครองเมืองเชียงราย เป็นผู้อัญเชิญพระแก้วมรกตมาจากเมืองกำแพงเพชรในช่วงที่สถานการณ์บ้านเมืองไม่ค่อยดีนัก. ขณะนั้นได้มีการพอกปูนทับองค์พระแก้วมรกตและนำไปบรรจุไว้ในเจดีย์ของวัดป่าเยี้ยะ (ซึ่งต่อมาคือวัดป่าไผ่). ต่อมาเกิดฟ้าผ่าที่องค์เจดีย์ ทำให้พบพระพุทธรูปลงรักปิดทอง จึงได้อัญเชิญไปไว้ที่วิหารหลวง. หลังจากนั้นปูนบริเวณพระนาสิก (จมูก) ได้กะเทาะออก เผยให้เห็นว่าเป็นแก้วสีเขียว. เมื่อเจ้าอาวาสได้กระเทาะปูนออกจนหมด ก็ปรากฏเป็นพระแก้วสีเขียวทั้งองค์. เจ้าสามฝั่งแกน เจ้าเมืองเชียงใหม่ ทราบข่าวจึงได้อัญเชิญพระแก้วมรกตไปยังเมืองเชียงใหม่. เนื่องจากเหตุการณ์นี้ วัดป่าเยี้ยะจึงถูกเรียกต่อๆ กันมาว่า "วัดพระแก้ว".