วัดป่าภูทอง

วัดป่าภูทอง ตั้งอยู่ที่บ้านภูทอง หมู่ที่ 17 ตำบลบ้านผือ อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี สังกัดคณะสงฆ์ธรรมยุต. วัดแห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2470 เดิมชื่อวัดปาภูดิน ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านภูดิน. ต่อมาเมื่อแยกเป็นหมู่บ้านภูทอง จึงได้เปลี่ยนชื่อวัดตามชื่อหมู่บ้าน. วัดป่าภูทองมีเนื้อที่ประมาณ 28 ไร่ และมีที่ธรณีสงฆ์อีก 1 แปลง เนื้อที่ 2 ไร่ 3 งาน 20 ตารางวา. สิ่งก่อสร้างภายในวัดประกอบด้วยอุโบสถ ศาลาการเปรียญ หอสวดมนต์ กุฏิสงฆ์ วิหาร ศาลาอเนกประสงค์ และศาลาบำเพ็ญกุศล. ปูชนียวัตถุที่สำคัญ ได้แก่ พระพุทธรูปปั้นและพระพุทธรูปทองขัด. วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2531. วัดป่าภูทองเป็นวัดป่าสายปฏิบัติ สร้างขึ้นตามแนวทางของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต และหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน เพื่อเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม. ในอดีต เคยเป็นที่พำนักปฏิบัติธรรมของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต, หลวงปู่แหวน สุจิณโณ และหลวงปู่ขาว อนาลโย. เจ้าอาวาสที่ทราบนาม ได้แก่ พระตื้อ อจลธมฺโม, พระบัวดำ มหาวีโร, พระมหาบุญมี สิริธโร และพระอธิการคูณ สุเมโธ ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ปี พ.ศ. 2533 เป็นต้นมา. พระครูวิมลภาวนาคุณ (หลวงพ่อคูณ สุเมโธ) อดีตเจ้าอาวาสวัดป่าภูทอง ได้ละสังขารเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2556.