วัดพระงาม

วัดพระงาม ตั้งอยู่ที่ตำบลคลองสระบัว อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. เดิมชื่อว่าวัดชะราม. วัดนี้เป็นโบราณสถานร้างที่อยู่ในกลุ่มโบราณสถานคลองสระบัว. สันนิษฐานว่าถูกทิ้งร้างไปเมื่อครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2310. จุดเด่นสำคัญของวัดพระงามคือ "ประตูแห่งกาลเวลา" ซึ่งเป็นซุ้มประตูโบราณที่ถูกโอบล้อมด้วยรากต้นโพธิ์ใหญ่ที่มีอายุกว่าร้อยปี. เมื่อแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องผ่านซุ้มประตู จะเกิดเป็นภาพที่สวยงาม จนได้รับฉายาว่า "ประตูแห่งกาลเวลา". จากการขุดแต่งทางโบราณคดี พบว่าวัดพระงามมีแผนผังเป็นแบบที่นิยมในสมัยอยุธยาตอนต้น คือหันหน้าไปทางทิศตะวันออก และมีคูน้ำล้อมรอบวัด. โบราณวัตถุที่พบจากการขุดค้น ได้แก่ สถาปัตยกรรมดินเผาปูนปั้น กระเบื้องมุงหลังคาลวดลายปูนปั้นรูปนาค เทวดา เทพนม และส่วนหน้าตักของพระพุทธรูป. แม้จะไม่มีหลักฐานทางเอกสารแน่ชัดว่าสร้างขึ้นเมื่อใด แต่ชื่อของวัดพระงามปรากฏอยู่ในโคลงนิราศนครสวรรค์ ซึ่งแต่งขึ้นในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช.