วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม

วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่า "วัดโพธิ์" เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรมหาวิหาร ตั้งอยู่ในเขตพระนคร กรุงเทพมหานคร และเป็นวัดประจำรัชกาลของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1. วัดโพธิ์เป็นวัดโบราณที่สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยอยุธยา เดิมชื่อ "วัดโพธาราม". ในสมัยกรุงธนบุรี ได้รับการยกฐานะเป็นพระอารามหลวง. เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ ได้โปรดเกล้าฯ ให้บูรณปฏิสังขรณ์วัดครั้งใหญ่ในปี พ.ศ. 2331 ใช้เวลาก่อสร้าง 7 ปี 5 เดือน 28 วัน แล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2344 และพระราชทานนามใหม่ว่า "วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาวาส". ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 ได้ทรงบูรณปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่และขยายอาณาเขตวัด โปรดเกล้าฯ ให้รวบรวมสรรพวิชาความรู้ต่างๆ เช่น ตำราการแพทย์แผนไทย ดาราศาสตร์ วรรณคดี และศีลธรรม จารึกบนแผ่นหินอ่อนประดับไว้ตามศาลารายต่างๆ ทำให้วัดโพธิ์เปรียบเสมือนเป็น "มหาวิทยาลัยแห่งแรกของประเทศไทย". ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนสร้อยนามวัดเป็น "วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร" ดังที่ปรากฏในปัจจุบัน. วัดโพธิ์มีสิ่งสำคัญมากมาย เช่น พระพุทธไสยาส (พระนอนวัดโพธิ์) ซึ่งเป็นพระพุทธรูปนอนที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพฯ และใหญ่เป็นอันดับสามของประเทศ และมีพระเจดีย์มากที่สุดในประเทศไทยถึง 99 องค์ รวมถึงพระมหาเจดีย์สี่รัชกาล. จารึกวัดโพธิ์ยังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกความทรงจำแห่งโลกโดยองค์การยูเนสโก.