วัดพระธาตุพนม

วัดพระธาตุพนม ตั้งอยู่ในอำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม เป็นปูชนียสถานสำคัญของภาคอีสานและประเทศไทย เชื่อกันว่าสร้างขึ้นราวพุทธศตวรรษที่ 8 (พ.ศ. 8) โดยพญาทั้ง 5 และพระอรหันต์ 500 องค์ มีพระมหากัสสปะเถระเป็นประธาน. ภายในองค์พระธาตุบรรจุพระอุรังคธาตุ (กระดูกส่วนหน้าอก) ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า. ลักษณะขององค์พระธาตุพนมในยุคแรกเป็นทรงสี่เหลี่ยมก่อด้วยดินดิบ. ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมามีการบูรณะและปรับปรุงองค์พระธาตุหลายครั้ง โดยเฉพาะในพุทธศตวรรษที่ 10 อาณาจักรล้านช้างได้สร้างเจดีย์สูง 8 เมตร เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และในพุทธศตวรรษที่ 17 อาณาจักรอยุธยาได้บูรณะและยกให้สูงขึ้นเป็น 47 เมตร. ในวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2518 องค์พระธาตุพนมได้พังทลายลงเนื่องจากฝนตกหนักและน้ำท่วม. การพังทลายครั้งนั้นได้เผยให้เห็นผอบทองคำที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุอยู่ภายใน ซึ่งเป็นการยืนยันความศักดิ์สิทธิ์ขององค์พระธาตุ. หลังจากนั้นได้มีการบูรณะครั้งใหญ่และสร้างขึ้นใหม่ตามรูปแบบเดิมจนแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2522. ปัจจุบันองค์พระธาตุพนมมีความสูง 53.6 เมตร และยอดฉัตรทองคำสูง 4 เมตร รวมเป็น 57 เมตร. วัดพระธาตุพนมยังเป็นพระธาตุประจำปีเกิดของผู้ที่เกิดปีวอกและผู้ที่เกิดวันอาทิตย์อีกด้วย.