วัดพระประโทณเจดีย์

วัดพระประโทณเจดีย์วรวิหาร ตั้งอยู่ที่ตำบลพระประโทน อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม. สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยอาณาจักรทวารวดี. วัดแห่งนี้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และศิลปวัฒนธรรม เนื่องจากมีการขุดค้นพบโบราณวัตถุจำนวนมาก เช่น พระพุทธรูป เศียรพระพุทธรูปปูนปั้น พระดินเผา และโลหะสำริดรูปพญาครุฑเหยียบนาค ซึ่งรัชกาลที่ 6 ได้ทรงใช้เป็นเครื่องหมายราชการของพระองค์. ตามตำนานเล่าว่า บริเวณตำบลประโทณเคยเป็นที่อยู่ของพราหมณ์ตระกูลหนึ่งที่นำ "ทะนานทอง" ซึ่งใช้ตวงพระบรมสารีริกธาตุมาจากอินเดีย. ต่อมา ท้าวศรีสิทธิชัย ผู้สร้างเมืองนครชัยศรี ได้แย่งชิงทะนานทองนี้ไปเพื่อนำไปแลกเปลี่ยนกับพระบรมสารีริกธาตุจากลังกา. หลังจากนั้น พระเจ้ากะวรรณดิศราช ได้สร้างเจดีย์ล้อมเรือนศิลาที่เก็บทะนานทองไว้ และเรียกนามว่า "พระประโทณเจดีย์". พระประโทณเจดีย์เดิมเป็นเนินดินขนาดใหญ่ มีลักษณะเป็นสถูปหรือเจดีย์สมัยทวารวดี. มีการบูรณะปฏิสังขรณ์หลายครั้ง โดยเฉพาะในรัชกาลที่ 4. ปัจจุบันวัดพระประโทณเจดีย์วรวิหารเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร.