วัดมัชฌิมาวาส

วัดมัชฌิมาวาส เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ ตั้งอยู่ที่ตำบลบ่อยาง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา. มีประวัติยาวนานกว่า 400 ปี เดิมชื่อ "วัดยายศรีจันทร์" สร้างโดยยายศรีจันทร์ คหบดีผู้มั่งคั่งในสมัยอยุธยาตอนปลาย. ต่อมาถูกเรียกว่า "วัดกลาง" เนื่องจากตั้งอยู่กึ่งกลางระหว่างวัดเลียบทางทิศเหนือและวัดโพธิ์ทางทิศใต้. ในปี พ.ศ. 2431 พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นวชิรญาณวโรรส ได้เสด็จเมืองสงขลา และทรงเปลี่ยนชื่อวัดเป็นภาษาบาลีว่า "วัดมัชฌิมาวาส" ซึ่งมีความหมายว่า "วัดที่อยู่กลาง". วัดมัชฌิมาวาส ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดวรวิหาร ในปี พ.ศ. 2460 โดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. ภายในวัดมีโบราณสถานและศิลปะที่สำคัญหลายแห่ง เช่น พระอุโบสถที่สร้างเลียนแบบวัดพระศรีรัตนศาสดาราม, พระวิหารที่มีศิลปะผสมผสานระหว่างไทย จีน และยุโรป, เจดีย์แบบจีน (ถะ), ศาลาฤๅษีดัดตน, และพิพิธภัณฑ์ภัทรศิลป์ ซึ่งรวบรวมวัตถุโบราณสำคัญทางประวัติศาสตร์. วัดแห่งนี้จึงเป็นศูนย์รวมจิตใจและแหล่งศึกษาทางประวัติศาสตร์ ศิลปะ และวัฒนธรรมที่สำคัญของจังหวัดสงขลา.