วัดแม่นางปลื้ม

วัดแม่นางปลื้ม ตั้งอยู่ที่ตำบลหัวรอ อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นประมาณปี พ.ศ. 1920 ทำให้มีอายุเก่าแก่กว่า 600 ปี. มีตำนานเล่าว่า บริเวณนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของหญิงชราชื่อ "แม่ปลื้ม" ซึ่งอาศัยอยู่เพียงลำพัง วันหนึ่ง สมเด็จพระนเรศวรมหาราชได้เสด็จประพาสโดยเรือมาพบเรือนของแม่ปลื้มที่สว่างด้วยแสงตะเกียงในช่วงที่เกิดพายุฝน จึงได้แวะขึ้นไปพักค้างคืนที่เรือนของแม่ปลื้ม แม่ปลื้มได้ต้อนรับสมเด็จพระนเรศวรเป็นอย่างดีและแสดงความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ด้วยความประทับใจ สมเด็จพระนเรศวรจึงทรงรับแม่ปลื้มไปเลี้ยงดูในวัง และเมื่อแม่ปลื้มถึงแก่กรรม ได้ทรงสร้างวัดพระราชทานให้ชื่อว่า "วัดแม่นางปลื้ม". อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์จากพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาที่ระบุว่า วัดแม่นางปลื้มมีชื่อปรากฏมาก่อนรัชกาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราชแล้ว โดยกล่าวถึงเหตุการณ์ในปี พ.ศ. 2091 ที่มีช้างป่าจากลพบุรีเข้ามาทางวัดแม่นางปลื้ม. ในช่วงเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง วัดแม่นางปลื้มถูกใช้เป็นที่ตั้งค่ายของพม่า ทำให้วัดมีความสมบูรณ์ ไม่ถูกทำลายเช่นวัดอื่นๆ ในเกาะเมือง. โบราณสถานภายในวัดที่สำคัญ ได้แก่ วิหารเก่าแก่ที่ประดิษฐาน "หลวงพ่อขาว" ซึ่งเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยสมัยอยุธยาตอนต้น, เจดีย์ทรงกลมฐานสิงห์ล้อมที่ได้รับอิทธิพลจากศิลปะขอม, และอุโบสถหลังใหม่ที่มีการประดับหน้าบันด้วยปูนปั้นลวดลายสวยงาม. วัดแม่นางปลื้มได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานของชาติเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2538.