วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร

วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร ตั้งอยู่บนถนนสราญรมย์ แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร. สร้างขึ้นในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) ในปี พ.ศ. 2407. ทรงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นตามโบราณราชประเพณีที่ว่าในราชธานีจะต้องมีวัดสำคัญประจำ 3 วัด คือ วัดมหาธาตุ วัดราชบูรณะ และวัดราชประดิษฐาน. นอกจากนี้ ยังมีพระราชประสงค์ให้เป็นวัดสำหรับพระสงฆ์คณะธรรมยุติกนิกายที่พระองค์ทรงเป็นผู้นำในการก่อตั้ง. ชื่อเดิมของวัดคือ "วัดราชประดิษฐ์สถิตธรรมยุติการาม" ก่อนจะเปลี่ยนเป็น "วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมาราม" ในปี พ.ศ. 2411. ในระหว่างการก่อสร้างวัด มีปัญหาเรื่องพื้นที่ต่ำ จึงทรงรับสั่งให้นำไหกระเทียมและเครื่องลายครามจากเมืองจีนมาถมที่. นอกจากนี้ยังมีการจัดละครเพื่อเก็บค่าเข้าชมเป็นไหกระเทียมอีกด้วย. ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) โปรดฯ ให้ทำการปฏิสังขรณ์วัดและเขียนจิตรกรรมฝาผนังภายในพระอุโบสถ. ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) โปรดฯ ให้รื้อเรือนไม้ที่ชำรุดและสร้างเป็นปราสาทยอดทรงปรางค์แบบขอมแทน. วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมาราม มีขนาดพื้นที่ค่อนข้างเล็กเพียง 2 ไร่ 2 งาน 98 ตารางวา. แต่ภายในวัดมีปูชนียวัตถุและปูชนียสถานสำคัญหลายแห่ง เช่น พระวิหารหลวง, ปาสาณเจดีย์, ปรางค์ขอม, ปราสาทพระบรมรูป (ปราสาทพระจอม), ปราสาทพระไตรปิฎก, และหอระฆัง. ในพระวิหารหลวงมีจิตรกรรมฝาผนังเกี่ยวกับพระราชพิธี 12 เดือน ที่รัชกาลที่ 5 โปรดฯ ให้วาดไว้.