วัดเวียงกลาง

วัดกลางเวียง ตั้งอยู่ใจกลางเมืองเชียงราย เดิมชื่อ "วัดจั๋นตะโลก" หรือ "วัดจันทน์โลก" เนื่องจากในอดีตเคยมีต้นจันทน์แดงขนาดใหญ่ขึ้นอยู่ภายในวัด. วัดแห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2180 โดยพญาขีธ็อก. ต่อมาเมื่อมีการบูรณะเมืองเชียงรายใหม่ และพบว่าวัดนี้ตั้งอยู่ ณ จุดศูนย์กลางของเมือง จึงได้มีการสถาปนา "สะดือเวียง" หรือเสาหลักเมืองเชียงรายขึ้นที่นี่. การตั้งสะดือเมืองนี้ทำให้วัดมีชื่อเรียกอีกอย่างว่า "วัดจันทน์โลกกลางเวียง" และต่อมาได้เหลือเพียง "วัดกลางเวียง". ปี พ.ศ. 2446 เกิดพายุใหญ่ทำให้ต้นจันทน์แดงหักโค่นลงมาทับพระอุโบสถและวิหารจนพังทลาย ต้องมีการบูรณะใหม่. ปัจจุบันเสาหลักเมืองเก่าได้ล้มไปแล้ว และในปี พ.ศ. 2535 ได้มีการสร้างเสาหลักเมืองขึ้นใหม่ ประดิษฐานอยู่ในมณฑป. สิ่งสำคัญภายในวัด ได้แก่ พระพุทธรูป "พระเจ้าเพชรมงคลมุนี" ซึ่งเป็นพระประธานในอุโบสถ, วิหารไม้สักที่สร้างแบบสถาปัตยกรรมล้านนาประยุกต์, และเจดีย์ช้างค้ำ.