วัดสามพระยา

วัดสามพระยา เป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิดสามัญ ตั้งอยู่ ณ แขวงวัดสามพระยา เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร. เดิมทีวัดแห่งนี้เป็นวัดราษฎร์ที่ชาวบ้านในละแวกนั้นเรียกว่า วัดสัก หรือ วัดบางขุนพรหม และสันนิษฐานว่าสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา. ประวัติความเป็นมาของวัดมีความเชื่อมโยงกับสามพี่น้องตระกูล "พระยา" ในสมัยรัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์. บิดาของสามพี่น้องนี้คือ มะทอเปิ้น ซึ่งอพยพมาจากรามัญประเทศ. พี่น้องทั้งสาม ประกอบด้วย พระยาราชภักดี (สิงห์ทอง), พระยาเทพอรชุน (ทองปาน), และพระยาราชวรานุกูล (ทองคำ). พวกเขาได้ร่วมกันสร้างและบูรณปฏิสังขรณ์วัดขึ้นใหม่ แล้วถวายเป็นวัดหลวง. พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงพระราชทานนามวัดว่า "วัดสามพระยา" เพื่อเป็นเกียรติแก่พี่น้องทั้งสามท่าน. สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่กับวัดสามพระยาคือ หลวงพ่อพระพุทธเกสร ซึ่งเป็นพระประธานในพระอุโบสถ, หลวงพ่อพระนั่ง, และหลวงพ่อพระนอน. ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ผู้คนเชื่อว่าบารมีของหลวงพ่อพระนั่งและหลวงพ่อนอนได้ช่วยปกป้องพื้นที่บริเวณวัดให้รอดพ้นจากการทิ้งระเบิด. นอกจากนี้ ยังมีเรื่องเล่าถึงเหตุการณ์กบฏแมนฮัตตันในปี พ.ศ. 2494 ที่มีการยิงระเบิดจากกองทัพอากาศใส่เรือรบหลวงศรีอยุธยาที่จอดอยู่หน้าวัด แต่ระเบิดก็พลาดเป้าไม่สร้างความเสียหายแก่พื้นที่วัด.