วัดสุปัฏนาราม

วัดสุปัฏนารามวรวิหาร ตั้งอยู่ที่ถนนสุปัฏน์ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วัดนี้สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2393 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4. ได้รับการประกาศตั้งเป็นวัดเมื่อ พ.ศ. 2396 และได้รับพระราชทานนามว่า "วัดสุปัฏนาราม" ซึ่งมีความหมายว่า "วัดที่มีท่าน้ำหรือท่าเรือที่ดี" เนื่องจากวัดตั้งอยู่ริมแม่น้ำมูล ทำให้สะดวกในการเดินทางและบิณฑบาต. วัดสุปัฏนารามวรวิหาร ถือเป็นวัดธรรมยุติกนิกายแห่งแรกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ต่อมาในปี พ.ศ. 2478 ได้รับการสถาปนาเป็นพระอารามหลวงชั้นตรี ชนิด "วรวิหาร". สิ่งสำคัญภายในวัด ได้แก่ พระอุโบสถซึ่งมีสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานศิลปะไทย ญวน และตะวันตก. พระอุโบสถสร้างขึ้นระหว่างปี พ.ศ. 2460-2479. ภายในประดิษฐานพระประธานนามว่า "พระสัพพัญญูเจ้า" ซึ่งจำลองมาจากพระพุทธชินราช. นอกจากนี้ยังมีวัตถุโบราณที่สำคัญ เช่น จารึกถ้ำหมาไนและทับหลังสมัยขอม. กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนวัดสุปัฏนารามวรวิหารเป็นโบราณสถานเมื่อวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2479.