วัดเจดีย์ทอง

วัดเจดีย์ทอง ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันตก ในตำบลคลองควาย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี. สันนิษฐานว่าวัดนี้สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา โดยมีหลักฐานเป็นใบเสมาศิลาพายแดงขนาดใหญ่. ต่อมาในสมัยกรุงธนบุรีและต้นกรุงรัตนโกสินทร์ พระยารามราชบุตรเขยพระยาเจ่ง ซึ่งเป็นผู้นำชาวรามัญที่อพยพมาจากเมืองเมาะตะมะ ได้ริเริ่มบูรณะและสร้างถาวรวัตถุ รวมถึงกุฏิและศาลาขึ้นใหม่. เอกลักษณ์สำคัญของวัดคือ "เจดีย์ทอง" ซึ่งสร้างขึ้นในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์โดยชาวมอญ เป็นสถาปัตยกรรมแบบรามัญที่จำลองแบบมาจากเจดีย์จิตตะกองของพม่า. เจดีย์มีลักษณะทรงระฆัง ควรก่อด้วยอิฐ ฐานสี่เหลี่ยม ประดับด้วยกระจกสี และยอดประดับฉัตร 9 ชั้น. นอกจากนี้ ภายในวัดยังมีโบราณสถานและโบราณวัตถุอื่นๆ ที่น่าสนใจ เช่น พระพุทธรูปหยกขาว (หลวงพ่อขาว) ปางมารวิชัย ซึ่งเป็นศิลปะแบบพม่า, กุฏิเรือนไทยทรงปันหยา, หอสวดมนต์ที่ตกแต่งด้วยลายฉลุแบบมอญ, ใบเสมาศิลาพายแดง, และเจดีย์พระปรางค์ที่ประดับกระเบื้องเคลือบแบบจีน. วัดแห่งนี้ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. 2508.