พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 3 หน้าที่ 392

ไม่เป็นไข้ ภิกษุณีไม่แน่ใจ ออกปากขอนมเปรี้ยวมาฉัน ต้องอาบัติปาฏิเทสนียะ

ไม่เป็นไข้ ภิกษุณีสำคัญว่าเป็นไข้ ออกปากขอนมเปรี้ยวมาฉัน ต้องอาบัติ ปาฏิเทสนียะ

ทุกทุกกฏ

เป็นไข้ ภิกษุณีสำคัญว่าไม่เป็นไข้ ออกปากขอนมเปรี้ยวมาฉัน ต้องอาบัติ ทุกกฏ

เป็นไข้ ภิกษุณีไม่แน่ใจ ออกปากขอนมเปรี้ยวมาฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ

เป็นไข้ ภิกษุณีสำคัญว่าเป็นไข้ ออกปากขอนมเปรี้ยวมาฉัน ไม่ต้องอาบัติ

อนาปัตติวาร

ภิกษุณีต่อไปนี้ ไม่ต้องอาบัติ คือ

{๔๙๓} [๑๒๓๙] ๑. ภิกษุณีผู้เป็นไข้

๒. ภิกษุณีขอได้มาเมื่อตอนเป็นไข้ ฉันเมื่อไม่เป็นไข้

๓. ภิกษุณีฉันนมเปรี้ยวที่เหลือเดนของภิกษุณีไข้

๔. ภิกษุณีฉันนมเปรี้ยวของญาติ

๕. ภิกษุณีฉันนมเปรี้ยวของคนที่ปวารณาไว้

๖. ภิกษุณีออกปากขอเพื่อผู้อื่น

๗. ภิกษุณีจ่ายมาด้วยทรัพย์ของตน

๘. ภิกษุณีวิกลจริต

๙. ภิกษุณีต้นบัญญัติ

ปาฏิเทสนียสิกขาบทที่ ๘ จบ

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป