พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 34 หน้าที่ 376

๑๔. อุปาทินนทุกะ

{๙๕๕} [๑๕๕๑] สภาวธรรมที่กรรมอันประกอบด้วยตัณหาและทิฏฐิยึดถือ เป็นไฉน

วิบากในภูมิ ๓ และรูปอันกรรมปรุงแต่ง สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่ากรรมอัน ประกอบด้วยตัณหาและทิฏฐิยึดถือ

[๑๕๕๒] สภาวธรรมที่กรรมอันประกอบด้วยตัณหาและทิฏฐิไม่ยึดถือ เป็น ไฉน

กุศลในภูมิ ๓ อกุศล อัพยากตกิริยาในภูมิ ๓ รูปอันกรรมไม่ได้ปรุงแต่ง มรรค ๔ ที่ไม่นับเนื่องในวัฏฏทุกข์ สามัญญผล ๔ และนิพพาน สภาวธรรมเหล่านี้ ชื่อว่ากรรมอันประกอบด้วยตัณหาและทิฏฐิไม่ยึดถือ

มหันตรทุกะ จบ

๑๑. อุปาทานโคจฉกะ

๑. อุปาทานทุกะ

{๙๕๖} [๑๕๕๓] สภาวธรรมที่เป็นอุปาทาน เป็นไฉน

อุปาทาน ๔ คือ

๑. กามุปาทาน ๒. ทิฏฐุปาทาน

๓. สีลัพพตุปาทาน ๔. อัตตวาทุปาทาน

กามุปาทานเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่สหรคตด้วยโลภะ ๘ ทิฏฐุปาทาน สีลัพพตุปาทาน และอัตตวาทุปาทานเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่สัมปยุตด้วยทิฏฐิ ๔ สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่าเป็นอุปาทาน

[๑๕๕๔] สภาวธรรมที่ไม่เป็นอุปาทาน เป็นไฉน

อกุศลที่เหลือ เว้นอุปาทาน กุศลในภูมิ ๔ วิบากในภูมิ ๔ อัพยากตกิริยาใน ภูมิ ๓ รูป และนิพพาน สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่าไม่เป็นอุปาทาน

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป