พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 34 หน้าที่ 379

๑๒. กิเลสโคจฉกะ

๑. กิเลสทุกะ

{๙๖๒} [๑๕๖๕] สภาวธรรมที่เป็นกิเลส เป็นไฉน

กิเลสวัตถุ ๑๐ คือ

๑. โลภะ ๒. โทสะ

๓. โมหะ ๔. มานะ

๕. ทิฏฐิ ๖. วิจิกิจฉา

๗. ถีนะ ๘. อุทธัจจะ

๙. อหิริกะ ๑๐. อโนตตัปปะ

โลภะเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่สหรคตด้วยโลภะ ๘ โทสะเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่ สหรคตด้วยโทมนัส ๒ โมหะเกิดขึ้นในอกุศลทั้งหมด มานะเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่ สหรคตด้วยโลภะ วิปปยุตจากทิฏฐิ ๔ ทิฏฐิเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่สัมปยุตด้วยทิฏฐิ ๔ วิจิกิจฉาเกิดขึ้นในจิตตุปบาทที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉา ถีนะเกิดขึ้นในอกุศลที่เป็น สสังขาริก ๕ อุทธัจจะ อหิริกะ และอโนตตัปปะ เกิดขึ้นในอกุศลทั้งหมด สภาวธรรม เหล่านี้ชื่อว่าเป็นกิเลส

[๑๕๖๖] สภาวธรรมที่ไม่เป็นกิเลส เป็นไฉน

อกุศลที่เหลือ เว้นกิเลส กุศลในภูมิ ๔ วิบากในภูมิ ๔ อัพยากตกิริยาในภูมิ ๓ รูป และนิพพาน สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่าไม่เป็นกิเลส

๒. สังกิเลสิกทุกะ

{๙๖๓} [๑๕๖๗] สภาวธรรมที่เป็นอารมณ์ของกิเลส เป็นไฉน

กุศลในภูมิ ๓ อกุศล วิบากในภูมิ ๓ อัพยากตกิริยาในภูมิ ๓ และรูปทั้งหมด สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่าเป็นอารมณ์ของกิเลส

[๑๕๖๘] สภาวธรรมที่ไม่เป็นอารมณ์ของกิเลส เป็นไฉน

มรรค ๔ ที่ไม่นับเนื่องในวัฏฏทุกข์ สามัญญผล ๔ และนิพพาน สภาวธรรม เหล่านี้ชื่อว่าไม่เป็นอารมณ์ของกิเลส

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป