{๑๐๐๘} [๙๕๐] อสัทธรรม ๗ เป็นไฉน

อสัทธรรม ๗ คือ

๑. เป็นผู้ไม่มีศรัทธา ๒. ไม่มีหิริ

๓. ไม่มีโอตตัปปะ ๔. มีสุตะน้อย

๕. เกียจคร้าน ๖. หลงลืมสติ

๗. มีปัญญาทราม

เหล่านี้ชื่อว่าอสัทธรรม ๗ (๔)

{๑๐๐๙} ทุจริต ๗ เป็นไฉน

ทุจริต ๗ คือ

๑. ปาณาติบาต (ฆ่าสัตว์)

๒. อทินนาทาน (ลักทรัพย์)

๓. กาเมสุมิจฉาจาร (ประพฤติผิดในกาม)

๔. มุสาวาท (พูดเท็จ)

๕. ปิสุณวาจา (พูดส่อเสียด)

๖. ผรุสวาจา (พูดคำหยาบ)

๗. สัมผัปปลาปะ (พูดเพ้อเจ้อ)

เหล่านี้ชื่อว่าทุจริต ๗ (๕)

{๑๐๑๐} มานะ ๗ เป็นไฉน

มานะ ๗ คือ

๑. มานะ (ความถือตัว)

๒. อติมานะ (ความถือตัวจัด)

๓. มานาติมานะ (ความเย่อหยิ่ง)

๔. โอมานะ (ความดูหมิ่นตนเอง)

๕. อธิมานะ (ความสำคัญว่าได้บรรลุ)

๖. อัสมิมานะ (ความสำคัญว่ามีตัวตน)

๗. มิจฉามานะ (ความถือตัวผิด)

เหล่านี้ชื่อว่ามานะ ๗ (๖)