พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 36 หน้าที่ 3

๒. อัพภันตรมาติกา ๑ (๒๒ นัย)

[๒] ๑. ปญฺจกฺขนฺธา ขันธ์ ๕

๒. ทฺวาทสายตนานิ อายตนะ ๑๒

๓. อฏฺฐารส ธาตุโย ธาตุ ๑๘

๔. จตฺตาริ สจฺจานิ สัจจะ ๔

๕. พาวีสตินฺทฺริยานิ อินทรีย์ ๒๒

๖. ปฏิจฺจสมุปฺปาโท ปฏิจจสมุปบาท

๗. จตฺตาโร สติปฏฺฐานา สติปัฏฐาน ๔

๘. จตฺตาโร สมฺมปฺปธานา สัมมัปปธาน ๔

๙. จตฺตาโร อิทฺธิปาทา อิทธิบาท ๔

๑๐. จตฺตาริ ฌานานิ ฌาน ๔

๑๑. จตสฺโส อปฺปมญฺญาโย อัปปมัญญา ๔

๑๒. ปญฺจินฺทฺริยานิ อินทรีย์ ๕

๑๓. ปญฺจ พลานิ พละ ๕

๑๔. สตฺต โพชฺฌงฺคา โพชฌงค์ ๗

๑๕. อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค อริยมรรคมีองค์ ๘

๑๖. ผสฺโส ผัสสะ

๑๗. เวทนา เวทนา

๑๘. สญฺญา สัญญา

๑๙. เจตนา เจตนา

๒๐. จิตฺตํ จิต

๒๑. อธิโมกฺโข อธิโมกข์

๒๒. มนสิกาโร มนสิการ

๑ อัพภันตรมาติกา คือ หัวข้อสภาวธรรม ๑๒๕ บทมีขันธ์ ๕ เป็นต้นของคัมภีร์ธาตุกถา แต่ที่พระผู้มี พระภาคทรงยกขึ้นแสดงตามนัยทั้ง ๑๔ มีจำนวน ๑๐๕ บท เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ปกิณณกมาติกาก็ได้ (อภิ.ปญฺจ.อ. ๒/๒)

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป