พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 36 หน้าที่ 229

บุคคลผู้เป็นสัทธาวิมุตตะ

ฯลฯ

บุคคลผู้เป็นธัมมานุสารี เป็นไฉน

ฯลฯ

[๒๐๖] บุคคลผู้เป็นสัทธานุสารี เป็นไฉน

บุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผล มีสัทธินทรีย์อันมีประมาณยิ่ง เจริญ อริยมรรคอันมีศรัทธาเป็นตัวนำ มีศรัทธาเป็นประธาน บุคคลนี้เรียกว่า สัทธานุสารี บุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผลชื่อว่าสัทธานุสารี บุคคลผู้ดำรงอยู่ในผล ชื่อว่าสัทธาวิมุตตะ

สัตตกนิทเทส จบ

๘. อัฏฐกปุคคลบัญญัติ

{๑๕๐} [๒๐๗] บุคคลผู้พร้อมเพรียงด้วยมรรค ๔ จำพวก บุคคลผู้พร้อมเพรียง ด้วยผล ๔ จำพวก เป็นไฉน

๑. บุคคลผู้เป็นพระโสดาบัน บุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งโสดาปัตติผล

๒. บุคคลผู้เป็นพระสกทาคามี บุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งสกทาคามิผล

๓. บุคคลผู้เป็นพระอนาคามี บุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งอนาคามิผล

๔. บุคคลผู้เป็นพระอรหันต์ บุคคลผู้ปฏิบัติเพื่อทำให้แจ้งอรหัตตผล

๕. บุคคลผู้พร้อมเพรียงด้วยมรรค ๔ จำพวก ผู้พร้อมเพรียงด้วยผล ๔ จำพวก เหล่านี้

อัฏฐกนิทเทส จบ

๙. นวกปุคคลบัญญัติ

{๑๕๑} [๒๐๘] บุคคลผู้เป็นสัมมาสัมพุทธะ เป็นไฉน

บุคคลบางคนในโลกนี้ตรัสรู้สัจจะ ๔ ด้วยตนเองในธรรมที่ไม่เคยสดับมาก่อน บรรลุความเป็นสัพพัญญูในธรรมคือสัจจะ ๔ นั้น และถึงความชำนาญในทศพลญาณ บุคคลนี้เรียกว่า ผู้เป็นสัมมาสัมพุทธะ

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป