พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 419

{๖๖๓} [๔๕๘] ท่านพระสัพพกามีกล่าวต่อไปว่า “ท่านทั้งหลาย สงฆ์วินิจฉัยอธิกรณ์ นั่นสำเร็จเรียบร้อยดีแล้ว อนึ่ง ท่านพึงถามถึงวัตถุทั้ง ๑๐ ประการนี้กับข้าพเจ้า ท่ามกลางสงฆ์ เพื่อให้ภิกษุเหล่านั้นยอมรับทั่วกัน”

ต่อมา ท่านพระเรวตะได้สอบถามวัตถุ ๑๐ ประการนี้กับท่านพระสัพพกามี ใน ท่ามกลางสงฆ์ ท่านพระสัพพกามีเมื่อถูกถามได้ตอบแล้ว

ในคราวสังคายนาพระวินัยครั้งนี้ มีภิกษุ ๗๐๐ รูปพอดี ดังนั้น บัณฑิตจึงเรียก การสังคายนาพระวินัยครั้งนี้ว่า “สัตตสติกา”

สัตตสติกขันธกะที่ ๑๒ จบ

ในขันธกะนี้มี ๒๕ เรื่อง

รวมเรื่องที่มีในสัตตสติกขันธกะ

{๖๖๔} พวกภิกษุวัชชีบุตรแสดงวัตถุ ๑๐ ประการ

บรรจุน้ำให้เต็มถาดสำริดวางไว้ในโรงอุโบสถ

แนะนำให้อุบาสกอุบาสิกาถวายรูปิยะ

เมื่อพระยสกากัณฑกบุตรไม่เห็นด้วยก็ลงปฏิสารณียกรรม

ท่านพระยสกากัณฑกบุตรพร้อมด้วยอนุทูตเข้าไปกรุงเวสาลี

ท่านพระยสกากัณฑกบุตรกล่าวว่า

พระผู้มีพระภาคตรัสเครื่องมัวหมอง ๔ อย่างของสมณพราหมณ์

เปรียบเหมือนเครื่องมัวหมองของดวงจันทร์ดวงอาทิตย์

สมณพราหมณ์รับทองและเงินย่อมเศร้าหมอง

ต่อมา ท่านพระยสกากัณฑกบุตรไปปรากฏตัวที่กรุงโกสัมพี

ภิกษุชาวเมืองปาเฐยยะ ชาวอวันตีและทักขิณาบถปรึกษากัน

แสวงหาพรรคพวก ในขณะที่ท่านพระเรวตะพักอยู่ที่เมืองโสเรยยะ

ต่อไปเมืองสังกัสสะ เมืองกัณณกุชชะ เมืองอุทุมพระ สหชาตินคร

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป