๓. หัสสธัมมสิกขาบท ว่าด้วยการเล่นน้ำ

๔. อนาทริยสิกขาบท ว่าด้วยการไม่เอื้อเฟื้อต่อคำตักเตือน

๕. ภิงสาปนสิกขาบท ว่าด้วยการทำให้ตกใจ

๖. โชติกสิกขาบท ว่าด้วยการก่อไฟผิง

๗. นหานสิกขาบท ว่าด้วยการสรงน้ำนอกสมัย

๘. ทุพพัณณกรณสิกขาบท ว่าด้วยการทำจีวรใหม่ให้เสียสี

๙. วิกัปปนสิกขาบท ว่าด้วยการวิกัปจีวร

๑๐. จีวรอปนิธานสิกขาบท ว่าด้วยการซ่อนจีวร





{๑๒๖} [๑๑๔] ถาม : พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ผู้ทรงรู้ ทรงเห็น ทรงบัญญัติปาจิตตีย์แก่ภิกษุผู้จงใจปลงชีวิตสัตว์ ณ ที่ไหน

ตอบ : ทรงบัญญัติ ณ กรุงสาวัตถี

ถาม : ทรงปรารภใคร

ตอบ : ทรงปรารภท่านพระอุทายี

ถาม : เพราะเรื่องอะไร

ตอบ : เพราะเรื่องที่ท่านพระอุทายีจงใจปลงชีวิตสัตว์

ในสัญจิจจสิกขาบทนั้น มี ๑ พระบัญญัติ บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ ๖ สมุฏฐาน เกิดด้วยสมุฏฐาน ๓ สมุฏฐาน ฯลฯ



{๑๒๗} [๑๑๕] ถาม : ทรงบัญญัติปาจิตตีย์แก่ภิกษุผู้รู้อยู่ว่าน้ำมีสัตว์มีชีวิต ก็ยัง บริโภค ณ ที่ไหน