เพราะกุศลกรรมนั้น พระองค์จึงเข้าไปสู่โลกทิพย์

เสวยความสุขและสมบัติเป็นที่เพลิดเพลินและยินดี

จุติจากเทวโลกแล้วเสด็จมาในโลกนี้อีก

ได้องคาพยพ คือ พระคุยหฐาน

ที่ควรปกปิดด้วยผ้า เร้นอยู่ในฝัก

มหาบุรุษเช่นนั้นมีพระโอรสมาก

พระโอรสของพระองค์มากกว่า ๑,๐๐๐ องค์

เป็นผู้แกล้วกล้า เป็นวีรบุรุษ สามารถให้ศัตรูพ่ายไป

ให้ปีติเกิด และทูลถ้อยคำน่ารัก

แก่มหาบุรุษที่ยังทรงเป็นคฤหัสถ์

เมื่อมหาบุรุษทรงออกผนวชบำเพ็ญพรต

จะมีพระสาวกมากกว่านั้น

ล้วนแต่ดำเนินตามพระพุทธพจน์

ลักษณะนั้นย่อมบ่งบอกถึงพระคุยหฐาน

ที่เร้นอยู่ในฝักของมหาบุรุษ

ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์ หรือบรรพชิต”









{๑๕๒} [๒๒๒] ภิกษุทั้งหลาย ในชาติก่อน ภพก่อน กำเนิดก่อน ตถาคตเกิดเป็น มนุษย์เมื่อตรวจดูมหาชนที่ควรสงเคราะห์ ย่อมรู้จักชนที่เท่าเทียมกัน รู้จักตนเอง รู้จักฐานะของบุคคล รู้จักความแตกต่างของบุคคล หยั่งทราบว่าบุคคลนี้ควรกับสิ่งนี้

๑ เป็นลักษณะมหาบุรุษข้อที่ ๑๙,๙