หน้าหลัก พระไตรปิฏก AI ธรรมะ E-Book ฐานข้อมูลวัด ติดต่อเรา
พุทธบริษัท
พระไตรปิฏกฉบับมหาจุฬาราชวิทยาลัย เล่มที่ 11 หน้าที่ 372 | Buddhaparisa.org
หน้าหลัก / พระสุตตันตปิฏก
พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 11
<< | หน้าที่ 372 | >>
ธรรม ๓ ประการ


ธรรม ๓ ประการ

{๓๘๘} [๓๕๓] ธรรม ๓ ประการที่มีอุปการะมาก ธรรม ๓ ประการที่ควรเจริญ

ธรรม ๓ ประการที่ควรกำหนดรู้ ธรรม ๓ ประการที่ควรละ

ธรรม ๓ ประการที่เป็นไปในฝ่ายเสื่อม ธรรม ๓ ประการที่เป็นไปในฝ่าย คุณวิเศษ

ธรรม ๓ ประการที่แทงตลอดได้ยาก ธรรม ๓ ประการที่ควรให้เกิดขึ้น

ธรรม ๓ ประการที่ควรรู้ยิ่ง ธรรม ๓ ประการที่ควรทำให้แจ้ง

{๓๘๙}(ก) ธรรม ๓ ประการที่มีอุปการะมาก คืออะไร

คือ

๑. สัปปุริสสังเสวะ (การคบหาสัตบุรุษ)

๒. สัทธัมมัสสวนะ (การฟังพระสัทธรรม)

๓. ธัมมานุธัมมปฏิปัตติ (การปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม)

นี้ คือธรรม ๓ ประการที่มีอุปการะมาก

{๓๙๐}(ข) ธรรม ๓ ประการที่ควรเจริญ คืออะไร

คือ สมาธิ ๓ ได้แก่

๑. สมาธิที่มีทั้งวิตก และมีวิจาร

๒. สมาธิที่ไม่มีวิตก มีเพียงวิจาร

๓. สมาธิที่ไม่มีวิตก และไม่มีวิจาร

นี้ คือธรรม ๓ ประการที่ควรเจริญ

{๓๙๑}(ค) ธรรม ๓ ประการที่ควรกำหนดรู้ คืออะไร

คือ เวทนา ๓ ได้แก่

๑. สุขเวทนา (ความรู้สึกสุข)

๑ ดูเทียบข้อ ๓๑๑ หน้า ๒๘๖ ในเล่มนี้
๒ ดูเทียบข้อ ๓๐๕ หน้า ๒๗๓ ในเล่มนี้
๓ ดูเทียบข้อ ๓๐๕ หน้า ๒๖๖ ในเล่มนี้

สารบัญ พระไตรปิฏก

พระไตรปิฏก
พระไตรปิฏก
พระวินัยปิฏก
พระวินัย
พระสุตตันตปิฏก
พระสูตร
พระอภิธรรมปิฏก
พระอภิธรรม