พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 12
<< | หน้าที่ 349 | >>
ปูรณะ กัสสปะ ๑ มักขลิ โคสาล ๒ อชิตะ เกสกัมพล ๓ ปกุธะ กัจจายนะ ๔ สัญชัย เวลัฏฐบุตร ๕ นิครนถ์ นาฏบุตร ๖ สมณพราหมณ์เหล่านั้นทั้งหมดรู้อย่าง ชัดเจนตามปฏิญญาของตน ๆ หรือทุกคนไม่รู้อย่างชัดเจนเลย หรือว่าบางพวกรู้ อย่างชัดเจน บางพวกไม่รู้อย่างชัดเจน”
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “อย่าเลย พราหมณ์ ข้อที่ว่าสมณพราหมณ์ พวกนั้นทั้งหมดรู้อย่างชัดเจน ตามปฏิญญาของตน ๆ หรือทุกคนไม่รู้อย่างชัดเจน เลย หรือว่าบางพวกรู้อย่างชัดเจน บางพวกไม่รู้อย่างชัดเจนนั้น จงงดไว้เถิด เรา จักแสดงธรรมแก่ท่าน ท่านจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าว”
ปิงคลโกจฉพราหมณ์ทูลสนองรับพระดำรัสแล้ว พระผู้มีพระภาคจึงได้ตรัส เรื่องนี้ว่า