พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 12
<< | หน้าที่ 492 | >>
“สัมมาทิฏฐิ ๑ ซึ่งมีเจโตวิมุตติเป็นผล และมีเจโตวิมุตติเป็นผลานิสงส์ มีปัญญา วิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ เพราะมีองค์ธรรมเท่าไรสนับสนุน”
“สัมมาทิฏฐิซึ่งมีเจโตวิมุตติเป็นผล และมีเจโตวิมุตติเป็นผลานิสงส์ มีปัญญา วิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ เพราะมีองค์ธรรม ๕ ประการ สนับสนุน คือ
๑. มีศีล ๒ สนับสนุน
๒. มีสุตะ ๓ สนับสนุน
๓. มีสากัจฉา ๔ สนับสนุน
๔. มีสมถะ ๕ สนับสนุน
๕. มีวิปัสสนา ๖ สนับสนุน
สัมมาทิฏฐิซึ่งมีเจโตวิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ มีปัญญา วิมุตติเป็นผล และมีปัญญาวิมุตติเป็นผลานิสงส์ เพราะมีองค์ธรรม ๕ ประการ นี้แลสนับสนุน”
