วัดทิพยวารีวิหาร

วัดทิพยวารีวิหาร หรือที่รู้จักกันในชื่อ "วัดกัมโล่วยี่" (甘露寺) เป็นวัดในสังกัดคณะสงฆ์จีนนิกายแห่งประเทศไทย ตั้งอยู่ในเขตพระนคร กรุงเทพมหานคร. วัดแห่งนี้สร้างขึ้นในสมัยกรุงธนบุรี เมื่อปี พ.ศ. 2319 โดยชาวญวนที่อพยพตามองเชียงชุนเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ซึ่งพระองค์ได้พระราชทานที่ดินให้เป็นที่อยู่อาศัยของชาวญวนและเป็นที่ตั้งของวัดฝ่ายมหายานแห่งแรก. เดิมชื่อ "วัดกัมโล่วยี่" หรือ "กามโล่ตื่อ" ซึ่งแปลว่าวัดน้ำทิพย์ เนื่องจากมีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์โบราณอยู่ภายในวัด. ต่อมาในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ วัดทิพยวารีวิหารได้กลายเป็นวัดร้าง. จนกระทั่งปี พ.ศ. 2439 พระอาจารย์ไหซัน พระภิกษุจีนชาวมณฑลหูหนาน ได้จาริกมาจำพรรษาและทำการบูรณปฏิสังขรณ์วัดขึ้นมาใหม่. ในปี พ.ศ. 2452 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า "วัดทิพยวารีวิหาร" ซึ่งมีความหมายถึง "วัดน้ำทิพย์" ตามชื่อเดิมของวัด และสถาปนาให้เป็นวัดในสังกัดคณะสงฆ์จีนนิกายตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา. ปัจจุบัน วัดทิพยวารีวิหารเป็นสถานที่ที่ผู้คนนิยมเดินทางมาสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะ "เจ้าพ่อมังกรเขียว" หรือ "แซเล่งเอี๊ย" ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นเทพารักษ์ผู้รักษาบ่อน้ำทิพย์ประจำวัด และยังเป็นที่นิยมในการแก้ปีชงอีกด้วย.