[๓๒] พระราชาทรงกำหนัดหนักในนางพราหมณีนั้น

จึงรับสั่งให้พวกราชบุรุษจับ ทรงบีบคั้นด้วยกำลัง

สั่งให้นำเข้าไปภายในนคร

[๓๓] เมื่อภรรยาเก่าของเราซึ่งเกิดร่วมกัน

มีศาสนาเดียวกัน ถูกฉุดคร่าไป ความโกรธเกิดขึ้นแก่เรา

[๓๔] เราระลึกถึงศีลวัตรได้พร้อมกับความโกรธที่เกิดขึ้น

เราข่มความโกรธได้ ณ ที่นั้นเอง ไม่ให้มันเจริญขึ้นไปอีก

[๓๕] ถ้าใคร ๆ พึงเอาหอกอันคมกริบแทงนางพราหมณีนั้น

เราก็ไม่พึงทำลายศีลของเราเลย เพราะเหตุแห่งพระโพธิญาณเท่านั้น

[๓๖] นางพราหมณีนั้นจะเป็นที่รังเกียจของเราก็หาไม่

และเราจะไม่มีกำลังก็หามิได้

แต่เพราะพระสัพพัญญุตญาณเป็นที่รักของเรา

เพราะฉะนั้น เราจึงตามรักษาศีลไว้ ฉะนี้แล







{๑๕} [๓๗] อีกเรื่องหนึ่ง ในกาลที่เราเป็นกระบือ เที่ยวอยู่ในป่าใหญ่

มีกายอ้วนพี มีกำลังมาก ใหญ่โต ดูน่ากลัว

[๓๘] พื้นที่แห่งใดแห่งหนึ่งในป่านี้ อันเป็นที่อยู่ของฝูงกระบือ

มีอยู่ที่เงื้อมภูเขาก็ดี ที่ซอกภูเขาก็ดี ที่โคนต้นไม้ก็ดี ที่ใกล้บึงก็ดี

[๓๙] เราเที่ยวไปในที่นั้น ๆ เมื่อเราเที่ยวไปในป่าใหญ่

ได้เห็นสถานที่อันเจริญ เราจึงเข้าไปยังที่นั้น

แล้วยืนพักอยู่และนอนอยู่