หน้าหลัก พระไตรปิฏก AI ธรรมะ E-Book ฐานข้อมูลวัด ติดต่อเรา
พุทธบริษัท
พระไตรปิฏกฉบับมหาจุฬาราชวิทยาลัย เล่มที่ 11 หน้าที่ 223 | Buddhaparisa.org
หน้าหลัก / พระสุตตันตปิฏก
พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 11
<< | หน้าที่ 223 | >>
ภาณวารที่ ๑


[๒๗๙] ชนทั้งหลายผู้ส่อเสียด

ผู้นินทาคนลับหลัง เป็นผู้ฆ่าสัตว์

เป็นนายพราน เป็นโจร เป็นคนตลบตะแลง

ตายแล้ว เขาบอกให้นำออกไปทางที่ใด

{๒๑๑} คนเรียกทิศนั้นว่า ทิศนั้นเป็นทิศใต้จากภูเขาสิเนรุนี้ไป

ซึ่งเป็นทิศที่ท้าวมหาราชผู้มียศองค์นั้นอภิบาลอยู่

ท้าวมหาราชนั้นมีพระนามว่าวิรุฬหะ

ทรงเป็นหัวหน้าของพวกกุมภัณฑ์ มีกุมภัณฑ์แวดล้อม

ทรงโปรดปรานการร่ายรำและการขับร้อง

ข้าพระองค์ได้สดับมาว่า

‘แม้โอรสของท้าววิรุฬหะจะมีมากก็มีพระนามเดียวกัน

คือทั้ง ๙๑ องค์ มีพระนามว่าอินทะ ต่างมีพลังมาก’

ท้าววิรุฬหะและพระโอรสเหล่านั้น

เห็นพระพุทธเจ้าผู้ตื่นแล้ว

ผู้เป็นเผ่าพันธุ์แห่งพระอาทิตย์

พากันถวายอภิวาทพระพุทธเจ้า

ซึ่งเป็นผู้ใหญ่ยิ่ง ปราศจากความครั่นคร้าม แต่ที่ไกล

ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเป็นบุรุษอาชาไนย

ข้าพระพุทธเจ้าขอนอบน้อมพระองค์

ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเป็นบุรุษสูงสุด

ข้าพระพุทธเจ้าขอนอบน้อมพระองค์

ขอพระองค์โปรดตรวจดูด้วยพระญาณอันฉลาดเถิด

แม้อมนุษย์ทั้งหลายก็ถวายอภิวาทพระองค์

ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ก็ได้สดับเรื่องนั้นมาเนือง ๆ ฉะนั้น จึงกราบทูลเช่นนี้

สารบัญ พระไตรปิฏก

พระไตรปิฏก
พระไตรปิฏก
พระวินัยปิฏก
พระวินัย
พระสุตตันตปิฏก
พระสูตร
พระอภิธรรมปิฏก
พระอภิธรรม