หน้าหลัก พระไตรปิฏก AI ธรรมะ E-Book ฐานข้อมูลวัด ติดต่อเรา
พุทธบริษัท
พระไตรปิฏกฉบับมหาจุฬาราชวิทยาลัย เล่มที่ 11 หน้าที่ 369 | Buddhaparisa.org
หน้าหลัก / พระสุตตันตปิฏก
พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 11
<< | หน้าที่ 369 | >>
ธรรม ๒ ประการ


{๓๗๖}(ญ) ธรรม ๑ ประการที่ควรทำให้แจ้ง คืออะไร

คือ เจโตวิมุตติ อันไม่กำเริบ

นี้ คือธรรม ๑ ประการที่ควรทำให้แจ้ง

ธรรม ๑๐ ประการนี้ เป็นของจริง เป็นของแท้ แน่นอน ไม่ผิดพลาด ไม่เป็น อย่างอื่น ที่พระตถาคตตรัสรู้แล้วโดยชอบ ด้วยประการฉะนี้

ธรรม ๒ ประการ


{๓๗๗} [๓๕๒] ธรรม ๒ ประการที่มีอุปการะมาก ธรรม ๒ ประการที่ควรเจริญ

ธรรม ๒ ประการที่ควรกำหนดรู้ ธรรม ๒ ประการที่ควรละ

ธรรม ๒ ประการที่เป็นไปในฝ่ายเสื่อม ธรรม ๒ ประการที่เป็นไปในฝ่าย คุณวิเศษ

ธรรม ๒ ประการที่แทงตลอดได้ยาก ธรรม ๒ ประการที่ควรให้เกิดขึ้น

ธรรม ๒ ประการที่ควรรู้ยิ่ง ธรรม ๒ ประการที่ควรทำให้แจ้ง

{๓๗๘}(ก) ธรรม ๒ ประการที่มีอุปการะมาก คืออะไร

คือ

๑. สติ (ความระลึกได้)

๒. สัมปชัญญะ (ความรู้ตัว)

นี้ คือธรรม ๒ ประการที่มีอุปการะมาก

{๓๗๙}(ข) ธรรม ๒ ประการที่ควรเจริญ คืออะไร

คือ

๑. สมถะ (การฝึกจิตให้สงบเป็นสมาธิ)

๒. วิปัสสนา (ความเห็นแจ้ง)

นี้ คือธรรม ๒ ประการที่ควรเจริญ

๑ ดูเทียบข้อ ๓๐๔ หน้า ๒๕๕ ในเล่มนี้, องฺ.ทุก. (แปล) ๒๐/๑๘๐/๑๒๙
๒ ดูเทียบข้อ ๓๐๔ หน้า ๒๕๖ ในเล่มนี้, องฺ.ทุก. (แปล) ๒๐/๑๗๓/๑๒๗

สารบัญ พระไตรปิฏก

พระไตรปิฏก
พระไตรปิฏก
พระวินัยปิฏก
พระวินัย
พระสุตตันตปิฏก
พระสูตร
พระอภิธรรมปิฏก
พระอภิธรรม