พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 11
<< | หน้าที่ 370 | >>
{๓๘๐}(ค) ธรรม ๒ ประการที่ควรกำหนดรู้ คืออะไร
คือ
๑. นาม
๒. รูป๑
นี้ คือธรรม ๒ ประการที่ควรกำหนดรู้
{๓๘๑}(ฆ) ธรรม ๒ ประการที่ควรละ คืออะไร
คือ
๑. อวิชชา (ความไม่รู้แจ้ง)
๒. ภวตัณหา (ความอยากในภพ)๒
นี้ คือธรรม ๒ ประการที่ควรละ
{๓๘๒}(ง) ธรรม ๒ ประการที่เป็นไปในฝ่ายเสื่อม คืออะไร
คือ
๑. โทวจัสสตา (ความเป็นผู้ว่ายาก)
๒. ปาปมิตตตา (ความมีบาปมิตร)๓
นี้ คือธรรม ๒ ประการที่เป็นไปในฝ่ายเสื่อม
{๓๘๓}(จ) ธรรม ๒ ประการที่เป็นไปในฝ่ายคุณวิเศษ คืออะไร
คือ
๑. โสวจัสสตา (ความเป็นผู้ว่าง่าย)
๒. กัลยาณมิตตตา (ความมีกัลยาณมิตร)๔
นี้คือธรรม ๒ ประการที่เป็นไปในฝ่ายคุณวิเศษ
