เมื่อก่อนเรามีชื่อว่าอหิงสกะ แต่ยังเบียดเบียน(ผู้อื่น)อยู่

วันนี้เรามีชื่อตรงความจริง เราไม่เบียดเบียนใคร ๆ แล้ว

เมื่อก่อนเราเป็นโจรปรากฏชื่อองคุลิมาล

เรานั้นเมื่อถูกกิเลสดุจห้วงน้ำใหญ่พัดไปมา

จึงได้ถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ

เมื่อก่อนเรามีมือเปื้อนเลือด ปรากฏชื่อว่าองคุลิมาล

ท่านจงดูการที่เราถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ

เราถอนตัณหาอันจะนำไปสู่ภพได้แล้ว

หลังจากทำกรรมอันเป็นเหตุให้ถึงทุคติเช่นนั้นไว้มากแล้ว

เราผู้ได้รับวิบากกรรม ๑ นั้นแล้ว

จึงเป็นผู้ไม่มีหนี้บริโภค ๒

พวกชนพาลปัญญาทราม มัวแต่ประมาท

ส่วนปราชญ์ทั้งหลายรักษาความไม่ประมาท

เหมือนรักษาทรัพย์อันประเสริฐฉะนั้น

พวกท่านจงอย่าประมาท อย่าคลุกคลีในกาม

เพราะว่าผู้ไม่ประมาทเพ่งอยู่เป็นนิจ

ย่อมประสบสุขอันไพบูลย์

การที่เรามาสู่พระพุทธศาสนานี้นั้น มาถูกทางแล้ว

ไม่ไร้ประโยชน์ คิดไม่ผิดแล้ว

๑ วิบากกรรม ในที่นี้หมายถึงมรรคเจตนา (ม.ม.อ. ๒/๓๕๒/๒๔๘)
๒ บริโภค หมายถึงการบริโภค ๔ อย่าง คือ (๑) การบริโภคของผู้ทุศีล ชื่อว่าเถยยบริโภค บริโภคอย่างขโมย (๒) การบริโภคโดยไม่พิจารณาของผู้มีศีล ชื่อว่าอิณบริโภค บริโภคอย่างเป็นหนี้ (๓) การบริโภคของ พระเสขะ ๗ จำพวก ชื่อว่า ทายัชชบริโภค บริโภคอย่างทายาท (๔) การบริโภคของพระขีณาสพ ชื่อว่า สามิบริโภค บริโภคอย่างเป็นเจ้าของ (ม.ม.อ. ๒/๓๕๒/๒๔๙)