ขอศัตรูทั้งหลายของเราพึงฟังธรรมกถาเถิด

ขอศัตรูทั้งหลายของเราจงขวนขวายในพระพุทธศาสนาเถิด

ขอมนุษย์ทั้งหลายที่เป็นศัตรูของเรา

จงคบสัตบุรุษผู้ชวนให้ยึดถือธรรมเถิด

ขอศัตรูทั้งหลายของเราจงได้รับความผ่องแผ้วคือขันติ

และสรรเสริญความไม่โกรธ ๑ เถิด

ขอจงฟังธรรมตามกาล ๒ และจงปฏิบัติตามธรรมนั้นเถิด

ผู้ที่เป็นศัตรูนั้นไม่ควรเบียดเบียนเราหรือใคร ๆ อื่นเลย

ขอให้บรรลุความสงบอย่างยิ่ง ๓

แล้วรักษาคุ้มครองผู้มีตัณหาและปราศจากตัณหา

คนทดน้ำย่อมชักน้ำไปได้

ช่างศรย่อมดัดศรให้ตรงได้

ช่างถากย่อมถากไม้ได้ ฉันใด

บัณฑิตทั้งหลายย่อมฝึกตนได้ ฉันนั้น

คนบางพวกย่อมฝึกสัตว์ ด้วยอาชญาบ้าง

ด้วยขอบ้าง ด้วยแส้บ้าง

เราเป็นผู้ที่พระผู้มีพระภาคผู้คงที่ ๔

ผู้ไม่มีอาชญา ไม่มีศัสตรา ฝึกแล้ว

๑ ความไม่โกรธ ในที่นี้หมายถึงความมีเมตตา (ม.ม.อ. ๒/๓๕๒/๒๔๘)
๒ ฟังธรรมตามกาล หมายถึงฟังสาราณียธรรมกล่าวคือสันติและเมตตาอยู่ทุกขณะ (ม.ม.อ. ๒/๓๕๒/๒๔๘)
๓ ความสงบอย่างยิ่ง ในที่นี้หมายถึงพระนิพพาน (ม.ม.อ. ๒/๓๕๒/๒๔๘)
๔ ผู้คงที่ในที่นี้หมายถึงความคงที่ ๕ ประการ คือ (๑)ความคงที่ในอิฏฐารมณ์และอนิฏฐารมณ์ (๒) ความคงที่ เพราะคายอามิสคือกาม (๓) ความคงที่เพราะสละกิเลสมีราคะเป็นต้น (๔) ความคงที่เพราะข้ามพ้นห้วง น้ำคือกามเป็นต้น (๕) ความคงที่เพราะถูกอ้างถึงตามความจริงด้วยคุณมีศีลเป็นต้น (ม.ม.อ. ๒/๓๕๒/๒๔๘, ม.ม.ฏีกา ๒/๓๕๒/๑๘๘)