เว้นอยู่ ๒ ประการ คือ (๑) พระคุยหฐานอันเร้นอยู่ในฝัก (๒) พระชิวหาใหญ่ จึงยังเคลือบแคลงสงสัย ไม่น้อมใจเชื่อ ไม่เลื่อมใสในลักษณะมหาบุรุษอีก ๒ ประการ ต่อจากนั้น พรหมายุพราหมณ์ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาค ด้วยคาถาว่า

“ข้าแต่ท่านพระโคดม ลักษณะมหาบุรุษ

ที่ข้าพระองค์ได้สดับมาว่ามี ๓๒ ประการ

แต่ยังไม่เห็นอยู่ ๒ ประการในพระวรกายของพระองค์

ข้าแต่พระองค์ผู้สูงสุดกว่านรชน

พระคุยหฐานของพระองค์เร้นอยู่ในฝัก

ที่ผู้รู้กล่าวกันว่าคล้ายของนารีหรือ

พระชิวหาของพระองค์ได้นรลักษณ์หรือ

พระองค์มีพระชิวหาใหญ่หรือ

ข้าพระองค์จะพึงทราบความข้อนั้นได้อย่างไร

ขอพระองค์ทรงค่อย ๆ นำพระลักษณะนั้นออกมาเถิด

ขอได้โปรดกำจัดความสงสัยของข้าพระองค์ด้วยเถิด ท่านฤาษี

ถ้าพระองค์ทรงประทานโอกาส

ข้าพระองค์จะขอทูลถามปัญหา

ที่ข้าพระองค์ปรารถนาบางอย่าง

เพื่อประโยชน์เกื้อกูลในปัจจุบัน

และเพื่อความสุขในสัมปรายภพ”

{๕๙๕} [๓๙๒] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ทรงดำริว่า “พรหมายุพราหมณ์นี้เห็น ลักษณะมหาบุรุษ ๓๒ ประการของเราโดยมาก เว้นอยู่ ๒ ประการ คือ (๑) คุยหฐาน อันเร้นอยู่ในฝัก (๒) ชิวหาใหญ่ จึงยังเคลือบแคลงสงสัย ไม่น้อมใจเชื่อ ไม่เลื่อมใส ในลักษณะมหาบุรุษอีก ๒ ประการ”