เป็นผู้จบเวท ๑ ได้อย่างไร

เป็นผู้มีวิชชา ๓ ๒ ได้อย่างไร

บัณฑิตเรียกบุคคลผู้มีความสวัสดีว่า อะไร

บุคคลเป็นพระอรหันต์ได้อย่างไร

บุคคลมีคุณครบถ้วนได้อย่างไร

บุคคลเป็นมุนีได้อย่างไร

และบัณฑิตเรียกพระพุทธเจ้าว่า อะไร”

{๕๙๗} [๓๙๔] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสตอบพราหมณ์ด้วยพระคาถาว่า

“ผู้ใดระลึกชาติก่อน ๆ ได้

เห็นสวรรค์และอบาย

บรรลุถึงความสิ้นชาติ

ผู้นั้นชื่อว่าเป็นมุนีผู้รู้ยิ่งถึงที่สุด

มุนีนั้นย่อมรู้จิตอันบริสุทธิ์

อันพ้นจากราคะทั้งหลาย โดยประการทั้งปวง

เป็นผู้ละชาติและมรณะได้แล้ว

ชื่อว่ามีคุณครบถ้วนแห่งพรหมจรรย์

ชื่อว่าถึงฝั่งแห่งธรรมทั้งปวง

บัณฑิตเรียกพระพุทธเจ้าว่า ผู้คงที่”

{๕๙๘} เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว พรหมายุพราหมณ์ลุกขึ้นจากที่นั่ง ห่มผ้า เฉวียงบ่า หมอบลงแทบพระยุคลบาทของพระผู้มีพระภาคด้วยเศียรเกล้า จุมพิต พระยุคลบาทของพระผู้มีพระภาคด้วยปาก นวดด้วยฝ่ามือทั้ง ๒ และประกาศชื่อ ของตนว่า “ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์เป็นพราหมณ์ชื่อพรหมายุ ข้าแต่ พระโคดมผู้เจริญ ข้าพระองค์เป็นพราหมณ์ชื่อพรหมายุ”

๑ ดูเชิงอรรถที่ ๑ ข้อ ๓๘๓ (พรหมายุสูตร) หน้า ๔๗๑ ในเล่มนี้
๒ ดูเชิงอรรถที่ ๒ ข้อ ๑๐ (กันทรกสูตร) หน้า ๑๐ ในเล่มนี้