[๑๒๒] อีกเรื่องหนึ่ง เรากับบรรดาพระญาติของเราออกจากป่าใหญ่

เข้าสู่กรุงเชตุดร ซึ่งเป็นนครที่น่ารื่นรมย์

[๑๒๓] แก้ว ๗ ประการตกลงมา มหาเมฆทำฝนให้ตก

แม้ในกาลนั้น แผ่นดิน ภูเขาสิเนรุราช และราวป่าก็ไหวแล้ว

[๑๒๔] แม้แผ่นดินนี้ไม่มีจิตใจ ไม่รู้สุขและทุกข์ ก็ไหวถึง ๗ ครั้ง

เพราะกำลังแห่งทานของเรา ฉะนี้แล







{๑๐} [๑๒๕] อีกเรื่องหนึ่ง ในกาลที่เราเป็นกระต่าย เที่ยวอยู่ในป่า

มีหญ้า ใบไม้ ผัก และผลไม้เป็นภักษา เว้นการเบียดเบียนผู้อื่น

[๑๒๖] ครั้งนั้น ลิง สุนัขจิ้งจอก ลูกนาค และเรา

อยู่ร่วมสามัคคีกัน มาพบกันทั้งเวลาเช้าและเวลาเย็น

[๑๒๗] เราสั่งสอนสหายเหล่านั้น ในการทำความดีและความชั่วว่า

“ท่านทั้งหลาย จงเว้นความชั่ว จงตั้งอยู่ในความดี”

[๑๒๘] เราเห็นดวงจันทร์เต็มดวงในวันอุโบสถ

จึงบอกแก่สหายเหล่านั้นว่า วันนี้เป็นวันอุโบสถ

[๑๒๙] ท่านทั้งหลายจงตระเตรียมทานเพื่อให้แก่ทักขิไณยบุคคล

ให้ทานแก่ทักขิไณยบุคคลแล้ว จงอยู่จำอุโบสถ

[๑๓๐] สหายเหล่านั้นรับคำของเราว่า “สาธุ”

แล้วได้ตระเตรียมทานต่าง ๆ ตามความสามารถ

ตามกำลัง แล้วแสวงหาทักขิไณยบุคคล