{๒๓} [๒๔] อีกเรื่องหนึ่ง ในกาลที่เราเป็นพระโอรสของพระเจ้ากาสี

เจริญวัยในเรือนเหล็ก จึงมีนามว่าอโยฆระ

[๒๕] พระบิดาตรัสว่า เจ้าได้ชีวิตมาอย่างลำบาก

ถูกเจ้านายเลี้ยงไว้ในที่แคบ ลูกเอ๋ย วันนี้จงปกครองแผ่นดินทั้งสิ้น

[๒๖] เราประนมมือไหว้กษัตริย์พร้อมทั้งชาวแว่นแคว้น

พร้อมทั้งชาวนิคม และบริวารชน แล้วได้กราบทูลดังนี้ว่า

[๒๗] บรรดาสัตว์ในแผ่นดิน ทั้งชั้นต่ำ ทั้งชั้นสูง

และปานกลาง สัตว์ทั้งหมดนั้นไม่มีอารักขา เจริญอยู่

ในเรือนของตนพร้อมด้วยหมู่ญาติของตน

[๒๘] การเลี้ยงดูข้าพระองค์ในที่คับแคบ

นี้เป็นความยอดเยี่ยมในโลก ข้าพระองค์เติบโตอยู่ในเรือนเหล็ก

เหมือนดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ที่ไม่มีแสงสว่าง

[๒๙] ข้าพระองค์ประสูติจากครรภ์พระมารดา

อันเต็มด้วยซากศพที่เน่าแล้ว ยังถูกขังไว้ในเรือนเหล็ก

ซึ่งมีทุกข์ร้ายกว่านั้นเสียอีก

[๓๐] ข้าพระองค์ได้รับความทุกข์ร้ายอย่างยิ่งเช่นนั้นแล้ว

ถ้ายังยินดีในราชสมบัติ ก็จะเป็นผู้เลวทรามที่สุด

แห่งคนที่เลวทรามทั้งหลายเสียอีก

[๓๑] ข้าพระองค์เป็นผู้เหนื่อยหน่ายทางกาย

ไม่ต้องการราชสมบัติ

ข้าพระองค์จะแสวงหาธรรมเครื่องดับทุกข์

ที่มัจจุราชย่ำยีข้าพระองค์ไม่ได้