พระไตรปิฏก ฉบับมจร. เล่มที่ 33 หน้าที่ 773

ต่างน้อมเมตตาเข้าหากัน

(เราเข้าใกล้ราชสีห์และเสือโคร่งในป่าใหญ่ได้ด้วยเมตตา)

[๑๑๒] เราแวดล้อมด้วยราชสีห์ เสือโคร่ง เสือเหลือง

หมี กระบือ เนื้อฟาน และหมูป่า อยู่ในป่าใหญ่

[๑๑๓] สัตว์อะไร ๆ มิได้สะดุ้งกลัวเรา

แม้เราก็มิได้กลัวสัตว์อะไร ๆ

เพราะเรามีกำลังเมตตาค้ำจุน

จึงยินดีอยู่ในป่า ในกาลนั้น ฉะนี้แล

สุวัณณสามจริยาที่ ๑๓ จบ

๑๔. เอกราชจริยา

ว่าด้วยพระจริยาของพระเจ้าเอกราช

{๓๔} [๑๑๔] อีกเรื่องหนึ่ง ในกาลที่เราเป็นพระราชา

ปรากฏนามว่าเอกราช ครั้งนั้น เราอธิษฐานศีลที่บริสุทธิ์ยิ่ง

ปกครองแผ่นดินใหญ่

[๑๑๕] สมาทานกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ

ประพฤติโดยไม่มีเศษ

สงเคราะห์มหาชนด้วยสังคหวัตถุ ๔ ประการ๑

[๑๑๖] เมื่อเราเป็นผู้ไม่ประมาทประโยชน์ในโลกนี้

และประโยชน์ในโลกหน้า ด้วยอาการอย่างนี้

พระเจ้าโกศลพระนามว่าทัพพเสน มาชิงเอานครของเราไป

[๑๑๗] ทรงทำข้าราชการ ชาวนิคม พร้อมด้วยทหาร ชาวชนบท

ให้อยู่ในเงื้อมพระหัตถ์หมดแล้ว ตรัสสั่งให้ฝังเราเสียในหลุม

๑ ดู สังคหวัตถุ ๔ ประการ คือ (๑) ทาน (๒) เปยยวัชชะ (๓) อัตถจริยา (๔) สมานัตตตา (ที.ปา. (แปล) ๑๑/๓๑๓/๒๙๕)

หน้าก่อนหน้า | หน้าถัดไป