๓. ปริยญาณ (ความรู้ในการกำหนดจิตของผู้อื่น)

๔. สัมมติญาณ (ความรู้ในสมมติ)

นี้ คือธรรม ๔ ประการที่ควรให้เกิดขึ้น

{๔๐๘}(ฌ) ธรรม ๔ ประการที่ควรรู้ยิ่ง คืออะไร

คือ อริยสัจ ๔ ได้แก่

๑. ทุกขอริยสัจ (อริยสัจคือทุกข์)

๒. ทุกขสมุทยอริยสัจ (อริยสัจคือเหตุเกิดแห่งทุกข์)

๓. ทุกขนิโรธอริยสัจ (อริยสัจคือความดับแห่งทุกข์)

๔. ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ (อริยสัจคือข้อปฏิบัติให้ถึงความ ดับแห่งทุกข์)

นี้ คือธรรม ๔ ประการที่ควรรู้ยิ่ง

{๔๐๙}(ญ) ธรรม ๔ ประการที่ควรทำให้แจ้ง คืออะไร

คือ สามัญญผล๑ (ผลแห่งความเป็นสมณะ) ๔ ได้แก่

๑. โสดาปัตติผล

๒. สกทาคามิผล

๓. อนาคามิผล

๔. อรหัตตผล

นี้ คือธรรม ๔ ประการที่ควรทำให้แจ้ง

ธรรม ๔๐ ประการนี้ เป็นของจริง เป็นของแท้ แน่นอน ไม่ผิดพลาด ไม่เป็น อย่างอื่น ที่พระตถาคตตรัสรู้แล้วโดยชอบ ด้วยประการฉะนี้

๑ ดูเทียบข้อ ๓๑๑ หน้า ๒๘๕ ในเล่มนี้