หน้าหลัก พระไตรปิฏก AI ธรรมะ E-Book ฐานข้อมูลวัด ติดต่อเรา
พุทธบริษัท
พระไตรปิฏกฉบับมหาจุฬาราชวิทยาลัย เล่มที่ 14 หน้าที่ 478 | Buddhaparisa.org
หน้าหลัก / พระสุตตันตปิฏก
พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 14
<< | หน้าที่ 478 | >>
๒. เพราะอาศัยโสตะและเสียง โสตวิญญาณจึงเกิด ความประจวบ แห่งธรรม ๓ เป็นผัสสะ

๓. เพราะอาศัยฆานะและกลิ่น ฆานวิญญาณจึงเกิด ความประจวบ แห่งธรรม ๓ เป็นผัสสะ

๔. เพราะอาศัยชิวหาและรส ชิวหาวิญญาณจึงเกิด ความประจวบ แห่งธรรม ๓ เป็นผัสสะ

๕. เพราะอาศัยกายและโผฏฐัพพะ กายวิญญาณจึงเกิด ความ ประจวบแห่งธรรม ๓ เป็นผัสสะ

๖. เพราะอาศัยมโนและธรรมารมณ์ มโนวิญญาณจึงเกิด ความ ประจวบแห่งธรรม ๓ เป็นผัสสะ

คำที่เรากล่าวไว้ว่า ‘พึงทราบหมวดผัสสะ ๖’ นั่น เพราะอาศัยเหตุนี้ เรา จึงกล่าวไว้เช่นนั้น

นี้เป็นหมวดธรรม ๖ หมวดที่ ๔ (๔)

{๘๑๖}เรากล่าวคำนี้ไว้ว่า ‘พึงทราบหมวดเวทนา ๖’ เพราะอาศัยเหตุอะไร เราจึง กล่าวไว้เช่นนั้น คือ

๑. เพราะอาศัยจักขุและรูป จักขุวิญญาณจึงเกิด ความประจวบแห่ง ธรรม ๓ เป็นผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนาจึงเกิด

๒. เพราะอาศัยโสตะและเสียง โสตวิญญาณจึงเกิด ...

๓. เพราะอาศัยฆานะและกลิ่น ฆานวิญญาณจึงเกิด ...

๔. เพราะอาศัยชิวหาและรส ชิวหาวิญญาณจึงเกิด ...

๕. เพราะอาศัยกายและโผฏฐัพพะ กายวิญญาณจึงเกิด ...

๖. เพราะอาศัยมโนและธรรมารมณ์ มโนวิญญาณจึงเกิด ความ ประจวบแห่งธรรม ๓ เป็นผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย เวทนา จึงเกิด

๑ ดูเทียบ สํ.สฬา.(แปล) ๑๘/๖๐/๔๙

สารบัญ พระไตรปิฏก

พระไตรปิฏก
บาลีไวยากรณ์
พระวินัยปิฏก
พระวินัย
พระสุตตันตปิฏก
พระสูตร
พระอภิธรรมปิฏก
พระอภิธรรม