{๙} [๔] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี

เทวดานั้นยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้กล่าวคาถานี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า

กาล ๑ ล่วงเลยไป คืนผ่านพ้นไป

ช่วงแห่งวัย ๒ ละไปตามลำดับ

บุคคลพิจารณาเห็นภัยนี้ในมรณะ

ควรทำบุญที่นำความสุขมาให้

{๑๐} พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

กาลล่วงเลยไป คืนผ่านพ้นไป

ช่วงแห่งวัยละไปตามลำดับ

บุคคลพิจารณาเห็นภัยนี้ในมรณะ

ควรละโลกามิส มุ่งสู่สันติเถิด ๓



๑ กาล ในที่นี้หมายถึงกาลมีกาลก่อนภัตรเป็นต้น (สํ.ส.อ. ๑/๔/๒๒)
๒ ช่วงแห่งวัย หมายถึงช่วงแห่งปฐมวัย มัชฌิมวัยและปัจฉิมวัย (สํ.ส.อ. ๑/๔/๒๒)
๓ ดูเทียบคาถาข้อ ๑๐๘ หน้า ๑๒๐ ในเล่มนี้