| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 10 |
|---|---|
| นิกาย | ทีฆนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระอานนท์ |
| สถานที่ | แคว้นกุรุ |
| Link | มหานิทานสูตร |
มหานิทานสูตร เป็นพระสูตรสำคัญในพระไตรปิฎก (ทีฆนิกาย มหาวรรค) ที่อธิบายหลักธรรม "ปฏิจจสมุปบาท" (อิทัปปัจจยตา) หรือ "การเกิดขึ้นพร้อมอาศัยกัน" ได้อย่างละเอียดลึกซึ้งที่สุดบทหนึ่ง
พระสูตรนี้เน้นย้ำความสัมพันธ์เชิงปัจจัยระหว่างองค์ธรรม 12 ประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขยายความเชื่อมโยงที่ลึกซึ้งระหว่าง "วิญญาณ (การรับรู้)" และ "นามรูป (กายและใจ)" ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญในการเข้าใจการก่อกำเนิดของภพชาติ
การศึกษาพระสูตรนี้ช่วยให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าสรรพสิ่งทั้งปวงรวมถึงทุกข์ ล้วนเกิดขึ้นและดำรงอยู่ได้เพราะมีปัจจัยอื่นเกื้อหนุน ซึ่งนำไปสู่การเห็นแจ้งอริยสัจ 4 และหนทางสู่การพ้นทุกข์อย่างสิ้นเชิง
กล่าวโดยสรุป มหานิทานสูตรคือแผนผังชีวิตที่แสดงที่มาของทุกข์และการพ้นจากทุกข์อย่างเป็นระบบ เพื่อนำไปสู่การหลุดพ้นจากวัฏสงสารอย่างแท้จริง
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| มหาปทานสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาสติปัฏฐานสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาสุทัสสนสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ชนวสภสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สักกปัญหสูตร | พระพุทธเจ้า |