เพราะกรรมนั้น มหาบุรุษจึงเสด็จเข้าไปสู่โลกทิพย์

เสวยความสุขและสมบัติอันน่าเพลิดเพลินยินดี

ครั้นจุติจากโลกทิพย์แล้วเสด็จมาในโลกนี้อีก

ทรงได้ลายจักรทั้งหลายที่ฝ่าพระบาททั้งสอง

มีกำข้างละ ๑,๐๐๐ ซี่ มีกง โดยรอบ

พวกพราหมณ์ผู้ทำนายลักษณะ

มาประชุมกันแล้ว เห็นพระกุมารมีลักษณะ

อันเกิดแต่บุญเป็นร้อย ๆ แล้วทำนายว่า

‘พระกุมารนี้จักมีบริวาร จักย่ำยีศัตรู

เพราะจักรทั้งหลายมีกงโดยรอบอย่างนั้น

ถ้าพระกุมารนั้นไม่ทรงออกผนวช

จะหมุนจักรให้เป็นไปและปกครองแผ่นดิน

จะมีกษัตริย์ผู้มียศมากติดตามห้อมล้อมพระองค์

ถ้าทรงออกผนวชจะ ทรงยินดีในเนกขัมมฉันทะ

จะมีพระปรีชาเห็นแจ้ง

พวกเทพ มนุษย์ อสูร ท้าวสักกะ ยักษ์

คนธรรพ์ นาค นก และสัตว์สี่เท้าจะแวดล้อม

พระองค์ผู้มียศมาก ผู้มีเทพและมนุษย์บูชาไม่มีใครยิ่งกว่า”



{๑๓๖} [๒๐๖] ภิกษุทั้งหลาย ในชาติก่อน ภพก่อน กำเนิดก่อน ตถาคตเกิดเป็น มนุษย์ ละเว้นขาดจากการฆ่าสัตว์ คือ วางทัณฑาวุธ และศัสตราวุธ มีความละอาย มีความเอ็นดู มุ่งประโยชน์เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์อยู่ เพราะตถาคตได้ทำ สั่งสม พอกพูน กรรมนั้น ทำให้กรรมนั้นไพบูลย์แล้ว ฯลฯ จุติจากเทวโลกนั้นแล้ว มาสู่ความเป็นอย่างนี้ ได้ลักษณะมหาบุรุษ ๓ ประการนี้ คือ (๑) มีส้นพระบาทยื่นยาวออกไป (๒) มีพระ องคุลียาว (๓) มีพระวรกายตั้งตรงดุจกายพรหม

๑ เป็นลักษณะมหาบุรุษข้อที่ ๓,๔,๑๕