พระผู้มีพระภาค ตรัสตอบว่า

“องคุลิมาล เราวางอาชญา

ในสรรพสัตว์ได้แล้ว

จึงชื่อว่าหยุดแล้วตลอดกาล

ส่วนท่านไม่สำรวมในสัตว์ทั้งหลาย

เพราะฉะนั้น เราจึงชื่อว่าหยุดแล้ว

ส่วนท่านสิชื่อว่ายังไม่หยุด”

โจรองคุลิมาลกล่าวว่า

“สมณะ นานจริงหนอ ท่านผู้ที่เทวดา

และมนุษย์บูชาแล้ว ผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่

เสด็จมาถึงป่าใหญ่เพื่ออนุเคราะห์ข้าพระองค์

ข้าพระองค์นั้นจักละการทำบาป

เพราะฟังคาถาอันประกอบด้วยธรรมของพระองค์”

โจรองคุลิมาลได้กล่าวอย่างนี้แล้ว

ทิ้งดาบและอาวุธลงในเหวลึก มีหน้าผาชัน

โจรองคุลิมาลได้ถวายอภิวาทพระบาททั้งสองของพระสุคต

แล้วทูลขอบรรพชากับพระสุคต ณ ที่นั้นเอง

พระพุทธเจ้าทรงประกอบด้วยพระกรุณาคุณ

ทรงแสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ เป็นศาสดาของโลก

พร้อมทั้งเทวโลก

ได้ตรัสกับโจรองคุลิมาลในเวลานั้นว่า

“เธอจงเป็นภิกษุมาเถิด”

นี้แลเป็นภิกษุภาวะของโจรองคุลิมาลนั้น ๑

๑ ดูเทียบ ขุ.เถร. (แปล) ๒๖/๘๖๖-๘๗๐/๔๘๒-๔๘๓