| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 9 |
|---|---|
| นิกาย | ทีฆนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พราหมณ์ชื่อโลหิจจะ |
| สถานที่ | แคว้นโกศล |
| Link | โลหิจจสูตร |
โลหิจจสูตรกล่าวถึงพราหมณ์โลหิจจะ ผู้มีความเห็นผิดว่า หากใครตรัสรู้ธรรมแล้วไม่ควรสอนผู้อื่น แต่ควรเก็บงำความรู้นั้นไว้เฉพาะตน
พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมเพื่อแก้ไขทิฏฐิของพราหมณ์โลหิจจะ โดยทรงอธิบายว่า การที่พระอรหันต์หรือผู้ตรัสรู้จะสอนธรรมแก่ผู้อื่นนั้น เป็นการกระทำที่ประเสริฐและเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง
พระองค์ทรงจำแนกประเภทของครู (อาจารย์) และศิษย์ ทั้งที่ดีและไม่ดี พร้อมทั้งทรงเน้นย้ำถึงความสำคัญของการเผยแผ่ธรรม เพื่อให้สัตว์โลกได้หลุดพ้นจากทุกข์
ท้ายที่สุด พราหมณ์โลหิจจะเกิดความเข้าใจและละทิฏฐิมานะของตน ได้แสดงตนเป็นอุบาสกผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| พรหมชาลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สามัญญผลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาสีหนาทสูตร | พระพุทธเจ้า |
| อัมพัฏฐสูตร | พระพุทธเจ้า |
| โสณทัณฑสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหาลิสูตร | พระพุทธเจ้า |
| สุภสูตร | พระอานนท์ |
| เกวัฏฏสูตร | พระพุทธเจ้า |