| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 13 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระเจ้าปเสนทิโกศล |
| สถานที่ | แคว้นสักกะ |
| Link | ธัมมเจติยสูตร |
ธัมมเจติยสูตร (มัชฌิมนิกาย ม.ม. ๘๙) เป็นพระสูตรที่พระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า เพื่อแสดงความเลื่อมใสอย่างแรงกล้าในพระพุทธองค์และพระธรรม
พระเจ้าปเสนทิโกศลได้ทรงพรรณนาถึงคุณสมบัติอันประเสริฐของพระพุทธเจ้าว่า แม้ทรงพระเยาว์กว่าสมณพราหมณ์บางพวก แต่ก็ทรงมีพระปัญญาหลักแหลม สามารถแสดงธรรมได้ลึกซึ้งและละเอียดอ่อน ต่างจากสมณพราหมณ์เหล่านั้นที่แม้ชราแล้วก็ยังไม่สามารถแสดงธรรมได้เช่นพระองค์
พระพุทธองค์ทรงยอมรับการสรรเสริญนั้น และเน้นว่าพระธรรมที่ทรงแสดงคือ "ธรรมเจดีย์" อันเป็นสิ่งสูงสุดที่ควรระลึกและบูชา หมายถึงการที่พระธรรมคำสอนของพระองค์เองเป็นเหมือนอนุสรณ์สถานที่ควรเคารพยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| ชีวกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พหุเวทนิยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พรหมายุสูตร | พระพุทธเจ้า |
| เสลสูตร ๓ | พระพุทธเจ้า |
| อปัณณกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหามาลุงกยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รัฏฐปาลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธนัญชานิสูตร | พระสารีบุตร |