| พระไตรปิฏกเล่มที่ | 13 |
|---|---|
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | พระภัททาลิ |
| สถานที่ | พระเชตวัน กรุงสาวัตถี |
| Link | ภัททาลิสูตร |
ภัททาลิสูตร (MN 21) เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระภิกษุภัททาลิ ซึ่งมักละเลยการรักษาสิกขาบทบางประการ เช่น การมาสายในการบิณฑบาต ทำให้เกิดความเสื่อมศรัทธาแก่ญาติโยม
พระพุทธองค์ทรงตักเตือนและเน้นย้ำถึงความสำคัญของการรักษาสิกขาบท (ศีล) สำหรับภิกษุ โดยเปรียบเทียบว่าภิกษุผู้รักษาศีลบริสุทธิ์ย่อมเป็นผู้ที่น่าเลื่อมใส เป็นที่พึ่งแห่งศรัทธา และเป็นรากฐานสำคัญของการบรรลุธรรมขั้นสูง เช่น ฌานและวิมุตติ
ในทางตรงกันข้าม การไม่รักษาสิกขาบทนำมาซึ่งความเสื่อมเสียชื่อเสียง ขาดความเคารพศรัทธา และเป็นอุปสรรคต่อความก้าวหน้าทางจิตวิญญาณ
ใจความสำคัญของภัททาลิสูตรคือ การเตือนให้ภิกษุ (และผู้ปฏิบัติธรรมโดยทั่วไป) ตระหนักถึงคุณค่าของการสำรวมระวังและรักษาวินัย เพื่อความบริสุทธิ์ของตนเองและเพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีแก่หมู่คณะ
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| ชีวกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พหุเวทนิยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พรหมายุสูตร | พระพุทธเจ้า |
| เสลสูตร ๓ | พระพุทธเจ้า |
| อปัณณกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหามาลุงกยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รัฏฐปาลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธนัญชานิสูตร | พระสารีบุตร |