| พระไตรปิฏก | เล่มที่ 13 |
| นิกาย | มัชฌิมนิกาย |
| ผู้แสดงธรรม | พระพุทธเจ้า |
| ผู้ฟัง | ปริพาชกชื่ออุคคาหมาน |
| สถานที่ | พระเชตวัน กรุงสาวัตถี |
| Link | สมณมุณฑิกสูตร |
สมณมุณฑิกสูตร เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้าทรงสนทนากับพราหมณ์ชานุสโสนิ โดยพราหมณ์ได้ทูลถามถึงประโยชน์ของการออกบวช หรือการเป็น "สมณมุณฑิกะ" (สมณะหัวโล้น) ว่ามีแก่นสารหรือประโยชน์อันใดในปัจจุบันที่เห็นได้ชัดเจน
พระพุทธเจ้าทรงอธิบายว่า การบวชไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อลาภ ยศ สรรเสริญ หรือเพื่อไปเกิดในภพภูมิที่ดีกว่า แต่มีจุดมุ่งหมายสูงสุดคือการบรรลุธรรมและหลุดพ้นจากทุกข์
พระองค์ทรงแสดงประโยชน์ของการเป็นสมณะที่แท้จริงเป็นลำดับ ตั้งแต่การมีศีล สมาธิ ปัญญา การเจริญฌาน การเห็นแจ้งอริยสัจ 4 จนกระทั่งการบรรลุวิมุตติ คือความหลุดพ้นจากอาสวกิเลสทั้งปวง และถึงซึ่งพระนิพพาน
พระสูตรนี้จึงเน้นย้ำถึงจุดมุ่งหมายอันสูงสุดของการดำเนินชีวิตสมณะที่แท้จริง ซึ่งนำไปสู่การดับทุกข์โดยสิ้นเชิง อันเป็นประโยชน์ที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต
| พระสูตร | ผู้แสดงธรรม |
|---|---|
| ชีวกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พหุเวทนิยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| พรหมายุสูตร | พระพุทธเจ้า |
| เสลสูตร ๓ | พระพุทธเจ้า |
| อปัณณกสูตร | พระพุทธเจ้า |
| มหามาลุงกยสูตร | พระพุทธเจ้า |
| รัฏฐปาลสูตร | พระพุทธเจ้า |
| ธนัญชานิสูตร | พระสารีบุตร |